Με Django Reinhardt ανοίγει το 67ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου!

Οι βιογραφίες μουσικών προσώπων, τα μουσικά ντοκιμαντέρ αλλά και γενικότερα οι ταινίες μουσικού περιεχομένου ανέκαθεν έλκυαν το κινηματογραφικό φεστιβάλ Βερολίνου, από το οποίο θυμίζω πριν από μερικά χρόνια άρχισε η καταπληκτική πορεία της ταινίας «Ζωή σαν τριαντάφυλλο» που χάρισε στη Μαριόν Κοτιγιάρ το Οσκαρ α’ γυναικείου ρόλου. Η Μπερλινάλε του 2008 είχε ανοίξει με το «Shine a light», μια κινηματογραφημένη συναυλία των Rolling Stones με σκηνοθέτη τον Μάρτιν Σκορσέζε.

Για άλλη μία φορά εφέτος το φεστιβάλ του Βερολίνου – 67χρονο πλέον! – «ανοίγει» με την παγκόσμια πρεμιέρα μιας ταινίας που περιστρέφεται γύρω από ένα εμβληματικό πρόσωπο της μουσικής. Αναφερόμαστε φυσικά στο «Django» του Ετιέν Κομάρ, θέμα του οποίου είναι ο Τσιγγάνος Τζάνγκο Ράινχαρντ, ο σπουδαίος κιθαρίστας και συνθέτης της τζαζ, ένας καταπληκτικός δεξιοτέχνης της κιθάρας, του οποίου το αριστερό χέρι είχε μόνο τρία δάχτυλα. «Ο Τζάνγκο Ράιχαρντ ήταν ένας από τους πρωτοπόρους της ευρωπαϊκής τζαζ και πατέρας του Gypsy Swing» ανέφερε χαρακτηριστικά για την επιλογή του ο καλλιτεχνικής διευθυντής του φεστιβάλ Ντίτερ Κόσλικ. «Η ταινία παρουσιάζει ένα συγκλονιστικό κεφάλαιο της ταραχώδους ζωής του Τζάνγκο Ράινχαρτ και αποτελεί μια διαχρονική ιστορία επιβίωσης».

Πράγματι, απ’ όσο μπορεί κανείς να καταλάβει μην έχοντας δει την ταινία, ο χαρακτήρας της ταινίας «Django» δεν είναι μόνο μουσικός. Είναι και πολιτικός. Η σύνοψη που μας προμήθευσε η εταιρεία διανομής του «Django» στην Ελλάδα, Οne from the heart, έχει περίπου ως εξής: «Παρίσι, 1943. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής ο Τσιγγάνος Τζάνγκο Ράινχαρντ, μια μοναδική προσωπικότητα της εποχής και βιρτουόζος της κιθάρας, βρίσκεται στο απόγειο της καριέρας του. Κάθε βράδυ το Παρίσι χορεύει με τη σουίνγκ μουσική του στα Φολί Μπερζέρ, ενώ την ίδια στιγμή οι Τσιγγάνοι της Ευρώπης καταδιώκονται και εξολοθρεύονται από τους Ναζί. Οταν η γερμανική προπαγάνδα τού ζητάει να πάει στο Βερολίνο για συναυλίες, διαισθάνεται τον κίνδυνο και αποφασίζει να δραπετεύσει στην Ελβετία με τη βοήθεια της γαλλίδας φίλης του Λουίζ ντε Κλερκ. Ταξιδεύει στη λίμνη της Γενεύης με την έγκυο σύζυγό του και τη μητέρα του. Αλλά η απόδρασή τους είναι πιο πολύπλοκη απ’ ό,τι περίμενε. Οι τρεις τους βρίσκονται στη δίνη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Κατά τη διάρκεια αυτής της καθοριστικής περιόδου ο Τζάνγκο Ράινχαρντ παρέμεινε ένας ξεχωριστός μουσικός και συνθέτης που αντιστάθηκε με την τέχνη και το χιούμορ του, αναζητώντας συνεχώς δρόμους προς τη μουσική τελειότητα». «Οι συνεχείς κίνδυνοι, η αναγκαστική φυγή αλλά και τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν εναντίον της οικογένειάς του δεν κατάφεραν να τον σταματήσουν να παίζει μουσική» συνεχίζει ο Ντίτερ Κόσλικ για την ταινία, η οποία σαφώς συνδυάζει μια προσωπική ιστορία με μια συνταρακτική περίοδο για την Ευρώπη.

Η ταινία «Django», στην οποία πρωταγωνιστεί ο γαλλοαλγερινός ηθοποιός Ρεντά Κατέμπ («Μακριά από τους ανθρώπους», «Ζero dark thirty»), αποτελεί το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ετιέν Κομάρ, ο οποίος έχει δουλέψει σεναριογράφος σε ταινίες όπως το «Ενώπιον Θεού και ανθρώπων» του Ξαβιέ Μποβουά αλλά και παραγωγός σε ταινίες όπως οι «Τιμπουκτού» και «Ο βασιλιάς μου». Η βελγίδα ηθοποιός Σεσίλ ντε Φρανς («Το παιδί με το ποδήλατο») κρατά τον ρόλο της Λουίζ ντε Κλερκ.

musicpaper.gr

Share on Facebook