Sidemen – Long road to glory (Μουσικό ντοκιμαντέρ)

Tο “Sidemen – Long Road To Glory” είναι η νέα σκηνοθετική απόπειρα του κινηματογραφικού παραγωγού Scott D. Rosenbaum. Πρόκειται για ένα μουσικό ντοκιμαντέρ που ρίχνει φως στις ζωές και τη μουσική κληρονομία του πιανίστα Pinetop Perkins, του ντράμερ Willie Smith γνωστό και ως ‘Big Eyes’ και του κιθαρίστα Hubert Sumlin, οι οποίοι βρίσκονταν για πολλά χρόνια στο πλευρό των Muddy Waters και Howlin ‘Wolf. Η ταινία παρουσιάζει μερικές από τις τελευταίες συνεντεύξεις και τις τελευταίες live εμφανίσεις τους μαζί, προτού και οι τρεις αποβιώσουν το 2011, με απόσταση μερικών μηνών ο ένας από τον άλλον. Οι ιστορικές live εμφανίσεις επενδύονται με την αφήγηση του Marc Maron και συνοδεύονται από τις συνεντεύξεις πολλών μουσικών της blues και της rock σκηνής που ενέπνευσαν αυτούς τους θρυλικούς Delta bluesmen, μεταξύ των οποίων είναι: η Bonnie Raitt, ο Gregg Allman, η Derek Trucks, η Shemekia Copeland, ο Robby Krieger των Doors, ο Kenny Wayne Shepherd, ο Joe Perry, ο Joe Bonamassa και ο Johnny Winter. Το ντοκιμαντέρ “Sidemen” ιχνηλατεί τις ζωές του Perkins, του Sumlin και του Smith από τα πρώτα χρόνια της Μεγάλης Μετανάστευσης των Αφροαμερικανών από το Δέλτα του Μισισιπή προς τις αγροτικές νότιες και βόρειες πόλεις, όπου υπήρχαν περισσότερες ευκαιρίες εργατικής απασχόλησης και λιγότερος απροκάλυπτος ρατσισμός. Ο Hubert, ο οποίος στάθηκε σαν πατέρας στον Wolf στις πολλές δεκαετίες της μεταξύ τους πορείας, και οι Perkins και Smith, πιστοί συνεργάτες του Waters, έπαιζαν μουσική για να επιβιώσουν και χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να «σταθούν στα πόδια τους». Το ντοκιμαντέρ επικεντρώνεται σε μια βασική διαπολιτισμική ειρωνεία: δεν ήταν πριν από την έγκριση των βρετανών rock star τη δεκαετία του 1960 – συγκεκριμένα των Rolling Stones, οι οποίοι έφτασαν στις κορυφές των chart με τη διασκευή του “Little Red Rooster” του Howlin’ Wolf – που τα αμερικανικά ακροατήρια στράφηκαν σε εγχώρια μουσικά ταλέντα όπως ο Wolf, ο Waters και άλλοι. Όπως εξηγεί ο Guy Davis: «Τα blues είναι η μουσική των επιζώντων. Όχι εκείνων που πέθαναν στο μονοπάτι ή που λιντσαρίστηκαν. Ήταν χρέος αυτών που επιβίωσαν να τραγουδήσουν τα blues.» Η ταινία έχει αποσπάσει το βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ στο Gold Coast International Film Festival, στο South Bay Film & Music Festival και στο Indie Memphis Film Festival, ενώ ήταν υποψήφια για τον ίδιο τίτλο και στο SXSW Film Festival.

musicpaper.gr

Share on Facebook