Μία σπουδαία καλλιτεχνική μορφή η οποία διαμόρφωσε το λαϊκό τραγούδι, αλλάζοντας για πάντα την ιστορία του. Ο Βασίλης Τσιτσάνης γεφύρωσε τα ρεμπέτικα ακούσματα με τους λαϊκούς δρόμους και επηρέασε βαθιά πλήθος ερμηνευτών και δημιουργών.

Η εργογραφία του Βασίλη Τσιτσάνη είναι αναρίθμητη, υπολογίζεται ότι έχει εμπνευστεί περισσότερα από 500 τραγούδια. Η αξία τους δεν εκτιμάται. Μόνο ως ανεκτίμητος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο καλλιτεχνικός και διαχρονικός θησαυρός που άφησε κληρονομιά στο ελληνικό τραγούδι ο Βασίλης Τσιτσάνης.

Ενδεικτικής σημασίας είναι το γεγονός ότι ασχολήθηκαν με ευλάβεια με τη δουλειά του Τσιτσάνη σπουδαίες μορφές της ελληνικής μουσικής πραγματικότητας.

Επί παραδείγματι, ο ανυπέρβλητος Μάνος Χατζιδάκις προσέγγισε τον πλούτο του Βασίλη Τσιτσάνη (και άλλων δημιουργών) με το προσωπικό του ύφος στις «Έξι Λαϊκές Ζωγραφιές» (1954, Philips), στις «Πασχαλιές Μέσα Από Τη Νεκρή Γη» (1962, Columbia) και στο «Ο Σκληρός Απρίλης Του ‘45» (1974, Minos).

Οι νέες γενιές «παντρεύουν» τις μουσικές του Τσιτσάνη με τα πλουραλιστικά τους ακούσματα, με πρωτότυπο τρόπο.

Σε μεταγενέστερη συνέντευξή του ο μουσουργός ανέφερε ότι εμπνεύστηκε το «Συννεφιασμένη Κυριακή» το 1943, κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ορμώμενος από το αλγεινό κλίμα εκείνης της εποχής. Ο Τσιτσάνης γυρνούσε κάποιο χάραμα Χριστουγέννων ύστερα από ένα μπλόκο που έστησαν οι γερμανικές δυνάμεις σε μία ταβέρνα, υποχρεώνοντάς τον να παίζει μουσική με το μπουζούκι του μέχρι πρωίας. Στη διαδρομή αντίκρισε το χιόνι γεμάτο με το αίμα ενός ακόμα εκτελεσμένου από τον γερμανικό ζυγό.

Εξαιτίας αυτού, η πρώτη ονομασία του μουσικού κομματιού ήταν «Ματωμένη Κυριακή». Όμως ο τίτλος του ουγγρικού τραγουδιού «Gloomy Sunday» (= Ζοφερή Κυριακή) άλλαξε το ρου της ελληνικής μουσικής.

Το περιστατικό αποτέλεσε την πρωταρχική αφορμή για τη γέννηση του τραγουδιού. Ο μουσικοσυνθέτης έχει δηλώσει ότι ολοκλήρωσε τη «Συννεφιασμένη Κυριακή» μετά από πέντε έτη καθώς αδυνατούσε να αποπερατώσει επιτυχώς τους στίχους.